Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z maj, 2023

#5 O trudnej sztuce bycia kobietą. „Kraina uśmiechu” w Mazowieckim Teatrze Muzycznym

  „Kraina uśmiechu” Franza Lehara w reżyserii Wojciecha Adamczyka w Mazowieckim Teatrze Muzycznym w Warszawie zachwyca doskonale dobraną obsadą, wspaniale wykonanymi ariami i duetami. Uszy widzów syci przepiękna muzyka Lehara (zagrana przez orkiestrę poprowadzoną przez Rubena Silvę), a oczy zachwycają spektakularne kostiumy i... nietypowa scenografia!       Nie masz czasu na czytanie? Posłuchaj moich wrażeń na SPOTIFY ,  YOUTBE i APPLE PODCAST   w kolejnym odcinku podcastu, w którym d odatkowo rozmowa w Jakubem Milewskim, kierownikiem artystycznym Mazowieckiego Teatru Muzycznego im. Jana Kiepury w w Warszawie.    Odniosłem wrażenie, że reżyser Wojciech Adamczyk „Krainą uśmiechu” oswaja widza z operetką. Nie ma tu nawiązań do współczesności, ale bohaterowie „Krainy uśmiechu” mówią zrozumiałym, współczesnym językiem. To nie przypadek. Większa część libretta została przeredagowana. Dla początkujących fanów Lehara to spore udogodnienie pozwalające odnaleźć się w świecie tej operetki. Dla

#4 Bo to jest... operetka! "Księżniczka Czardasza" w Operze Bałtyckiej

  Veni. Vidi. Scripsi. Dzielę się moimi wrażeniami po obejrzeniu "Księżniczki Czardasza" . (Zdjęcia w tekście  Krzysztofa Mystkowskiego (KFP) Nie masz czasu na czytanie? Posłuchaj na YOUTUBE i SPOTIFY Podobno mówi się, że operetka jest niezjadliwa, a tymczasem w Operze Bałtyckiej, reżyser "Księżniczki Czardasza", Jerzy Snakowski funduje nam "intrygę o wysokiej kaloryczności" , jakby usłyszał (sparafrazowane nieco) wezwanie padające ze sceny: "Niech Snakowski Czardaszkę nam przywróci". Dzieło Imre Kalmana wraca na scenę Opery Bałtyckiej potraktowane z należytym szacunkiem dla libretta i partytury, ale nie brakuje mu świeżości , pozwalającej odkryć na nowo i zrozumieć ten sceniczny gatunek, zwłaszcza komuś, kto pierwszy raz spotyka się z operetką. (EDIT:) "Księżniczka Czardasza" wróci w Operze Bałtyckiej w 2024 roku      „ Księżniczka Czardasza” to trzy akty doskonałej zabawy, miłosnych uniesień, wzruszeń i nieśmiertelnych szlagierów o

#3 "Kraina uśmiechu". Mazowiecki Teatr Muzyczny

  W trzecim odcinku podcastu Operetkoweinfo zaglądam do Mazowieckiego Teatru Muzycznego w Warszawie na kilka dni przed premierą "Krainy Uśmiechu" Franca Lehara w reżyserii Wojciecha Adamczyka.   Posłuchaj na SPOTIFY , YOUTUBE i APPLE PODCAST Z tego odcinka dowiesz się co o swoich postaciach sądzą artyści Natalia Rubiś i Paulina Janczaruk-Czarnecka grające Lizę, Marta Studzińska wcielająca się w postać księżniczki Mi. O postaci Gucia opowie Michał Janicki , a o Su Chongu Sławomir Naborczyk . Sprawdzam także jak powstawała scenografia spektaklu oraz o tym jaki sposób na operetkowego widza ma reżyser spektaklu.  "Kraina uśmiechu" Lehara to odświeżona wersja operetki Lehara "Żółty kaftan", która sukcesu nie odniosła. Nowi libreciści Beda i Herzer skrócili niektóre sceny, część partii napisali na nowo, dodali dramatyzmu i wiarygodności postaciom. I co najważniejsze zmienili zakończenie na takie bez happy endu. W "Żółtym kaftanie" znaleźli niedocen

#2 "Księżniczka Czardasza". Opera Bałtycka w Gdańsku

  W drugim odcinku podcastu zabieram Was do Gdańska na spotkanie z artystami i realizatorami "Księżniczki Czardasza" I. Kalmana w reżyserii Jerzego Snakowskiego . Premiera 12 maja 2023.  Zdradzam nieco szczegółów produkcji operetki, która do Opery Bałtyckiej w Gdańsku wraca po ponad 20 latach.    SŁUCHAJ na  SPOTIFY , YOUTUBE i APPLEPODCAST Gośćmi odcinka są: reżyser Jerzy Snakowski , kierownik muzyczny Adam Banaszak, choreograf Michał Cyran, autorka kostiumów i scenografii Hanna Wójcikowska-Szymczak,  Agnieszka Długołęcka-Kuraś oraz Anna Fabrello, Adriana Ferfecka, Jolanta Wagner (Sylva), Łukasz Gaj (Edwin),  Monika Sendrowska, Katarzyna Pawłowska (Nastka), Aleksander Zuchowicz (Boni), Łukasz Motkowicz (Feri),  Piotr Kosewski (Księżna Anhilda), Książe Leopold (Marek Sadowski).  W tym odcinku usłyszycie o strzelaniu z bicza, tańczeniu na rurze, o miłości, w której bohaterowie karmią się nie tylko uczuciami. Bez obawy nie wybraliście złego podcastu. To przede wszystkim o odci

#1 „Zemsta Nietoperza”. Najlepszy bal w Lublinie!

    Zapraszam do wysłuchania pierwszego odcinka podcastu operetkowe.info. Mam ogromną nadzieję, że jego kolejne odcinki pozwolą odkryć operetkę tym, którzy do dziś nie byli do niej przekonani. Osobom znającym polską scenę operetkową chcę zaproponować spotkanie z ich ulubionymi artystami, którzy opowiedzą o swojej pracy, o swojej fascynacji operetką. Z podcastowym mikrofonem zajrzę za kulisy. Sprawdzimy jak dziś wygląda  produkcja operetek.    W pierwszym odcinku dzielę się wrażeniami z "Zemsty Nietoperza" Johanna Straussa w reżyserii Artura Barcisia w Teatrze Muzycznym w Lublinie.   Gośćmi tego odcinka są: Kamila Lendzion dyrektor Teatru Muzycznego w Lublinie, Dorota Laskowiecka-Urban, Paulina Janczaruk-Czarnecka, Dorota Szostak-Gąska, Jakub Gąska, Patryk Pawlak i Łukasz Ratajczak.  Posłuchaj na SPOTIFY , APPLE PODCAST , YOUTUBE    Czas by podzielić się wrażeniami z „Zemsty Nietoperza”. (Możesz ich posłuchać. Sprawdź wyżej).    fot. Aneta Sobiesiak   Absolutnie g

"Baron Cygański" w Gliwicach

fot. Karol Fatyga www.opera-slaska.pl 9 maja Opera Śląska zaprasza do Teatru Miejskiego w Gliwicach na jeden ze szlagierów operetkowych Straussa. Są jeszcze bilety ! Polecam! „Baron cygański” jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej lubianych dzieł Johanna Straussa, w którym cygański żywioł przeplata się z wiedeńską elegancją, a wielkie sceny zbiorowe z nastrojowymi ariami i duetami. To klasyczna operetka w pięknych kostiumach, barwnej scenografii ziemi węgierskiej i Wiednia, urzekająca muzyką, popisami wokalnymi i wspaniałymi scenami baletowymi. To arcydzieło gatunku o wyjątkowym uroku i porywającej sceniczności. Akcja libretta opartego na noweli węgierskiego pisarza Maurycego Jókaia pt. "Saffi" rozgrywa się na pograniczu węgiersko-tureckim w połowie XVIII wieku i znajduje swój finał w Wiedniu. Pozwoliło to połączyć w jedną całość intrygujące wątki romansowe, a przede wszystkim stworzyć dzieło o niebywałej inwencji melodycznej, stapiającej - jak pisze Stro